Προβολές βιντεοτέχνης από το Μηδέν στο Kinono Tinos Art Gathering
Το Video Art Μηδέν ταξιδεύει στην Τήνο, για να παρουσιάσει μια επιλογή έργων βιντεοτέχνης με τίτλο I never promised you a real garden, σε επιμέλεια της Γιούλας Παπαδοπούλου, στο πλαίσιο της ενότητας “Εικονικοί Κήποι” του φετινού Kinono Tinos Art Gathering.
Η προβολή θα πραγματοποιηθεί στον “Κήπο της Συκιάς”, στη Χώρα της Τήνου, την Κυριακή 26 Αυγούστου 2018, ώρα 21.30.
Περισσότερες πληροφορίες και ολόκληρο το πρόγραμμα του Kinono Tinos Art Gathering 2018 θα βρείτε εδώ
I never promised you a real garden
Επιμέλεια: Γιούλα Παπαδοπούλου
Διάρκεια: 58 λεπτά
Πόσο ευτυχισμένος είσαι στον εικονικό σου παράδεισο; 12 βιντεο-καλλιτέχνες από την Ιταλία, Ολλανδία, Ουκρανία, Λιθουανία, Γαλλία, Φιλανδία, Γερμανία, Σουηδία, Χιλή και ΗΠΑ δημιουργούν (ή αποδομούν) φυσικούς και τεχνητούς κήπους-παραδείσους, διερευνώντας την έννοια του ατομικού και συλλογικού παραδείσου, όπως αυτός έχει καταγραφεί μέσα από μια διαχρονική φαντασίωση στη μυθολογία, τη θρησκεία και την τέχνη.
Ορισμένα από τα έργα της ενότητας έχουν απευθείας αναφορές στο βιβλικό παράδεισο, όπως το έργο του Boris Labbé “Danse macabre”, που χρησιμοποιεί τρισδιάστατα γραφικά για να δημιουργήσει έναν μακάβριο κόσμο πολέμου και θανάτου με υπόστρωμα το εμβληματικό έργο «Ο κήπος των επίγειων απολαύσεων» του Ιερώνυμου Μπος.
Η εικονική πραγματικότητα και τα τρισδιάστατα γραφικά γίνονται μέσο δημιουργίας εξιδανικευμένων φανταστικών κήπων και εικονικών τοπίων στα έργα “Night Comes” του Víctor Ballesteros και “Euphoria” του Hwayong Jung, ενώ η Yana Sakellion αναπτύσσει, μέσα από την χορευτική κίνηση αφηρημένων μορφών, έναν μουσικό βιομορφικό «κήπο» που συνεχώς μετασχηματίζεται, στο έργο “Pereselenije Moviement IV”.
Οι Ana B. και Nuno M. Pereira χρησιμοποιούν στο έργο τους “The Kingdom “ ένα ψηφιακό κινούμενο κολάζ για να δημιουργήσουν έναν δικό τους παράδεισο, με όλα τα κλισέ της εικονογραφίας του παραδείσου (φοίνικες και τροπικά φυτά, παραδείσια πουλιά και ζώα) σε μια αλληγορία για την αιώνια αναζήτηση της ελευθερίας του ανθρώπου στην «άγρια φύση» -στην ουσία μια αιώνια ψευδαίσθηση.
Η Tania Bohuslavska στο βίντεο “Autumn” δημιουργεί με «φυσικό ασεμπλάζ» μια φυτική μάσκα με παγανιστικές και διονυσιακές αναφορές, τις οποίες αποδομεί και «προσγειώνει» υπαρξιακά μέσω της δράσης και των κινήσεων του μοντέλου.
Η Marlijn Franken στο μουσικό βίντεο “If Only..” δημιουργεί έναν μαγικό σουρεαλιστικό κήπο με σύμβολα (όπως το ζωντανό μήλο) που παραπέμπουν άμεσα στη βιβλική εκδοχή του Παραδείσου και την απώλεια του, ενώ οι Avaspo και η Solveiga Serova στο -επίσης μουσικό- βίντεο “Chess Queen” παρουσιάζουν ένα παράξενο ελλειπτικό παραμύθι που μοιράζει τη δράση του ανάμεσα σε έναν κήπο και σε ένα μουντό αστικό περιβάλλον.
Μια σύντομη συμβολική αφήγηση στα όρια της δυστοπίας παρουσιάζει η Tessa Ojala στο έργο “Intolerance”, περιγράφοντας την ως την «ιστορία ενός ανθρώπου που πιστεύει ότι έχει δυσανεξία στην ομορφιά του κόσμου», ενώ, στον αντίποδα, η Eva Olsson στο animation “Takeoff” απογειώνει τον άνθρωπο μέσω της φύσης.
Η Era Vati στο βίντεο “Crossing” δημιουργεί ένα tableau vivant με ανθρώπινες φιγούρες και φυτικά στοιχεία, που εμπνέεται από τους συμβολισμούς της Ολλανδικής και Γερμανικής ζωγραφικής του 16ου-17ου αιώνα, η οποία είναι γεμάτη από συμβολικές «υπενθυμίσεις» για το θεατή, ενώ η Cristina Pavesi στο έργο της “Calla” χρησιμοποιεί έναν κρίνο για μια ανεστραμμένη συμβολική χειρονομία που σχετίζεται με την καταστροφή και την αναγέννηση της φυσικής ομορφιάς, σε μια «κινούμενη νεκρή φύση».
Όλα τα έργα δημιουργούν την αίσθηση της περιδιάβασης σε έναν κήπο όπου τα πάντα μπορούν να συμβούν και ταυτόχρονα όλα διαλύονται σαν σε ένα όνειρο. Η φύση, η ομορφιά, η καταστροφή και η αναγέννηση συνυπάρχουν ποιητικά και συμβολικά, σε μια αλληλουχία εικόνων που ο θεατής καλείται να συνθέσει σε μια δική του εμπειρία και ερμηνεία και να σκιαγραφήσει τον δικό του προσωπικό «εικονικό παράδεισο».
Cristina Pavesi, Calla, Ιταλία 2016, 1.18
Marlijn Franken, If Only.., Ολλανδία 2013, 4.03
Tania Bohuslavska, Autumn, Ουκρανία 2016, 1.50
Víctor Ballesteros, Night Comes, Καναδάς/Χιλή 2011, 5.16
Hwayong Jung, Euphoria, ΗΠΑ 2014, 5.23
Ana B. & Nuno M. Pereira, The Kingdom, Πορτογαλία 2013, 2.39
Avaspo & Solveiga Serova, Chess Queen, Λιθουανία/Μ.Βρετανία 2013, 7.08
Tessa Ojala, Intolerance, Φιλανδία 2015, 2.39
Era Vati, Crossing, Γερμανία 2011, 3.19
Yana Sakellion, Pereselenije Moviement IV, ΗΠΑ 2013, 4.50
Eva Olsson, Takeoff, Σουηδία 2013, 2.14
Boris Labbé, Danse macabre, Γαλλία 2013, 16.09
